Horror Chicks
Wat ooit begon als een gezamenlijke ‘obsessie’ voor Twilight is uitgegroeid tot een leuke vriendengroep waar ik eigenlijk veel te weinig dingen mee doen. We proberen elk jaar een meiden avond in te plannen, en dan niet een meidenavond zoals veel meiden die houden, maar een avond voor echte horror chicks. Voor ons geen avondjes thuis met make-up, roddelen en een drankje. Nee wij hebben het liefst een, achteraf lachwekkende, horroravond. En daarmee bedoel ik natuurlijk niet een gewone filmavond, nee wel eentje die wat extra’s heeft.
Horrorfilms kijken in een fort of een oude gevangenis. Met daarna een soort ‘dropping’ waar de film tot leven kwam, met vele extra’s. Helaas werd het steeds minder, en uiteindelijk werd het zelfs niet meer georganiseerd. Daarna vonden we een horrorkamp. Een nacht lang, met de keuze uit een basic-kaartje of een Die-hard-ticket. Het leek ons geweldig, maar helaas ook dit werd op het laatste moment gecanceld.
Nu moeten we het wel doen met de saaiere avonden, voor de tv. En hierdoor zien we elkaar nu ook een stuk minder, maar wie weet komt daar verandering in. Langzaam aan gaan we ook meer andere dingen doen naast onze horroravondjes. Maar toch mis ik die avonden wel.
Ik kan alweer in een deuk liggen als ik denk aan die donkere bospaden, terwijl er een gek met een grasmaaier op je afkomt. Of een donkere gevangenisgang, waarbij we geblinddoekt in een lange rij naar onze cel worden geleidt, terwijl overal de meest verschrikkelijk, fluisterstemmetjes vandaan komen. Om vervolgens, terwijl wij niet meer bijkomen van het lachen, in een cel gedumpt te worden met 6 andere mensen, die gelukkig net zo gek waren als ons.
Wat een enge avond moet zijn eindigde bij ons altijd met een lachkick en met tranen over onze wangen. Onderweg naar huis is het nog steeds een dolle boel in de auto, we liggen nog regelmatig in een deuk om actie’s van die avonden.
Het wordt dan ook wel tijd dat er eindelijk weer een soortgelijke avond in het vooruitzicht ligt. Ik hoop dan ook echt dat City of Fears dit jaar weer terugkomt, of een nachtje in het German Horror House. De enige twee horrorspektakels die echt nog op mijn lijstje staan!
Shout out!
Verder moet ik jullie toch echt even bedanken. Jullie hebben mij de laatste tijd zo onwijs gesteund, bij jullie kan ik mijn ei kwijt zonder dat jullie mij veroordelen. Hoe vaak ik ook moet klagen, mopperen of zeuren, jullie luisteren naar mij. Vooral op de momenten dat ik het echt nodig heb! Thanks Chickies!
