Vriendschap

Soms kunnen dingen raar lopen. Vaak hoor je dat zodra je kinderen krijgt je veel vrienden en dus vriendschappen kwijtraakt. Vaak omdat jij nu eenmaal in een andere fase van je leven zit. En omdat een kind opvoeden gewoon heel, heel veel tijd kost. Vooral als je de opvoeding helemaal alleen moet doen.

Oké, ik moet eerlijk zijn. Ik heb het getroffen met mijn ouders, ze springen bij waar nodig, en als ik er een keertje ‘doorheen’ zit zullen zij er altijd voor mij zijn. Maar terug naar vrienden. Ook ik heb gemerkt dat er toch veel mensen in mijn omgeving in een andere fase zitten. Zij zijn nog helemaal niet met kinderen bezig, en snappen soms niet dat als je mij belt ik niet direct klaar kan staan. Ik moet van alles regelen. En niet iedereen heeft daar begrip voor. De telefoon gaat steeds minder vaak, en je wordt uiteindelijk gewoon helemaal niet meer gebeld.

Maar sommige vriendschappen kunnen juist weer helemaal opbloeien. Zo ook deze vriendschap. Natuurlijk zal het nooit meer zijn zoals het was, maar onze kinderen hebben ons wel weer bij elkaar gebracht. Tenminste zo zie ik het nog altijd.

Back in time

In de brugklas leerde wij elkaar kennen. We spraken eigenlijk nooit met elkaar. Ik had nou ook niet echt het idee dat wij zouden matchen als vrienden. Jij was in de klas altijd zo stil. En dat terwijl ik altijd behoorlijk aanwezig was. Voor jou was het allemaal nieuw, en voor mij was het het tweede jaar in de brugklas en wist dus al precies bij welke docent ik iets kon flikken. Richting het eind van het schooljaar kwamen we er, door een gemeenschappelijke vriendin, toch achter dat wij veel meer op elkaar leken dan je zo zou denken. Een nieuwe vriendschap was geboren.

De volgende vijf jaar waren er vijf om nooit te vergeten. Wat hebben wij een hoop meegemaakt. Niet altijd even positief, want wij haalde genoeg rottigheid uit. Deden zo’n beetje alles wat god verboden had, maar het maakte ons niks uit. Wij waren jong, wij konden de wereld aan, waar jij was was ik en andersom. Wij vielen van de ene in de andere vriendengroep, maar wij bleven altijd samen.

Tijden veranderen

Toen leerde we beide in dezelfde periode onze ‘vriendjes’ kennen. Twee verschillende vriendengroepen en dat ging prima. Natuurlijk zagen we elkaar iets minder, maar zodra we elkaar zagen was het weer als vanouds. Tot dat ene moment, en ik weet niet eens meer zeker of het echt zo gegaan is, wij hadden afgesproken, en uiteindelijk belde ik jou op het allerlaatste moment op, want ik ging liever ‘chillen’ met een ‘nieuwe’ vriendin.

En zo koppig als we beide zijn, want ja Rammen hè, werd vanaf dat moment het contact steeds minder, tot het moment dat ik niet eens meer durfde te bellen. Drie jaar later had ik een verschrikkelijk jaar en had ik het gevoel dat niemand mij begreep. Ik moest mijn ei kwijt, maar bij wie. Ik liep op dat moment stage en op een rustige dag heb ik jou een mail gestuurd, mijn hele hart gelucht, en geen idee of jij hem ooit gelezen hebt, maar nooit een reactie gekregen, ik dacht dat jij er helemaal klaar mee was. En vanaf dat moment heb ik het gelaten.

Verjaardag en zwanger

Bijna vier jaar later begon er weer heel langzaam contact tussen ons te komen. We werden vrienden op Facebook en voor ik het wist kreeg ik een uitnodiging van je. Je was jarig. Ik moet eerlijk bekennen, ik wilde zo ontzettend graag gaan, maar ik was zo bang dat ik niet durfde. Zou ik wel iemand kennen daar?

Als ik zo je foto’s zag kon ik niemand, dus besloot ik tussen de ‘Invites’ te kijken. Ik zag er twee die ik kon, maar had maar met één van deze heel af en toe contact. Ik besloot de stoute schoenen aan te trekken en toen ik haar een keer tegenkwam vroeg ik of ze ging en of we samen zouden gaan. Ze vond dit een goed idee. We besloten dat ik die dag vanuit mijn werk direct naar haar zou gaan en we dan samen op de brommer jou kant op gingen.

Ik ben echt heel blij dat ik toen dit besluit heb genomen. De eerste keer dat ik je weer zag was je zwanger. De keer daarop mochten wij samen onze babybumps showen. We zien elkaar nog steeds niet heel veel, maar vanaf die verjaardag voelde het weer goed, vertrouwd. We moeten dit, zoals we elke keer weer afspreken, vaker doen. En niet alleen op jouw feestjes!