Terugblik

De meeste komen hier natuurlijk terecht via mijn Facebook. En jullie zijn dan ook van mij gewend dat ik daar elk jaar, aan het eind van het jaar, een soort korte terugblik doe zoals hier. Dit jaar doe ik het anders. Dit jaar zal ik mijn jaaroverzicht hier plaatsen.

Eindelijk positiviteit

Na een paar, op zijn zachts gezegd, klote jaren kan ik nu dan eindelijk eens een jaar positief afsluiten. Elk jaar weer zeg ik: ‘Volgend jaar wordt mijn jaar.’ Maar in 2017 heb ik dit ook echt waar gemaakt. Het begon allemaal half april tijdens ons jaarlijkse familie uitstapje naar de andere kant van Nederland, in de prachtige omgeving waar mijn oom, tante en neefje wonen. Tijdens één van de vele wandelingen door de prachtige omgeving daar vroeg mijn oom of ik het leuk zou vinden om vrijwilliger te worden bij Stichting ZoekJeMee, ZoekJeMee helpt de politie om via Social media zoals Facebook en Twitter vermissingen onder de aandacht te brengen. Het is soms zwaar, want het loopt natuurlijk niet altijd goed af, maar ook erg mooi werk.

ZoekJeMee bracht meer moois met zich mee. Dankzij ZoekJeMee heb ik nu weer een job. En nog een super leuke ook! Ik had nooit verwacht dat ik ooit nog in dat wereldje terecht zou komen. Ik heb het zo getroffen, de ideale baan en ook nog eens super goed te combineren met mijn kleine boef.

Verder moet ik toch even zeggen dat ik het heb getroffen met mijn vriendinnen, die dit jaar, zodra ik het heel even moeilijk had altijd voor mij klaar stonden. Zij hebben mij echt door de rot dagen heen getrokken, want ja die had ik dit jaar ook, maar lang niet zoveel als voorgaande jaren. Ik heb dankzij deze dagen ook geleerd dat juist de mensen waarvan je het niet verwacht er voor je zijn. En degene waar je de steun juist van verwacht zijn nergens te bekennen, en die vinden je alleen maar een zeur. En tegen die mensen heb ik maar één ding te zeggen. Doeh-oei!

Goals

2017 was ook het jaar waarin ik eindelijk, na bijna 4 jaar, mijn streef gewicht heb gehaald. Eindelijk kan ik weer zeggen dat ik lekker in mijn vel zit. Dat ik weer kan lachen als ik in de spiegel kijk en mij niet meer hoef te verstoppen onder oversized truien. Ik ben niet iemand die snel trots is op zichzelf, of vind dat ik een schouderklopje verdien, maar 35 kilo lichter en met alles wat ik dit jaar voor elkaar  heb gekregen, ben ik toch verdomde trots op mijzelf!

Mijn boefje

Voor mijn kleine boef was er dit jaar ook een nieuwe tijd aangebroken, namelijk de basisschool. En wat doet hij het goed! Ik ben super trots op hem. Hij gaat onwijs goed om met de vele veranderingen die hij al heeft meegemaakt in zijn korte leventje. Sinds dit jaar ziet hij ook zijn vader weer regelmatig. En ondanks dat ik dit eerst heel moeilijk vond ben ik wel super blij voor hem en natuurlijk dat ook wij weer gewoon door één deur kunnen en vooral normaal met elkaar kunnen praten. En als klap op de vuurpijl is mijn kleine man begonnen met wisselen, en hoe klein zoiets ook is en ook al weet je dat zoiets gaat komen, is het toch weer een enorme mijlpaal.

AD

2018

Afgelopen jaar was een jaar om trots op te zijn, één om niet snel te vergeten, maar toch hoop ik dat 2018 nog veel meer moois met zich meebrengt. Er zijn natuurlijk altijd nog dingen die je graag anders ziet, nog mooier dan het nu al is. Ik heb geknokt, gelachen, gehuild en dit blijf ik doen. Bring it on 2018! Ik ben klaar voor je, sterker dan ik ooit was!