Ook onkruid vergaat

Ook onkruid vergaat

10 juni 2016

Vandaag precies 1 jaar geleden. Ik was thuis toen ik het telefoontje kreeg, helemaal alleen, toen mijn moeder belde. Het telefoontje waar wij allemaal al jaren op aan het wachten waren, maar het kwam alsnog keihard binnen. Dit was niet het soort nieuws waar je je op voor kan bereiden, jij was er niet meer. Zoveel gedachtes, maar tegelijkertijd is je hoofd helemaal leeg. Wat was ik blij dat ik de dag ervoor nog even langs ben gegaan. Dat ik je nog even heb gezien, nog even een knuffel heb kunnen geven en daarna nog even een schreeuw uit de gang: “DOEI!!!” Zelf zei je altijd, onkruid vergaat niet, maar helaas, ook onkruid vergaat.

UP!

Maar ik wil hier geen verdrietige post van maken. En daarom wil ik gewoon de leuke dingen herinneren en voor mij is daar geen betere manier voor dan naar UP kijken. Ja, UP! En dan voornamelijk Carl Fredricksen, het norse, boze mannetje die het eigenlijk helemaal niet zo boos bedoelt. Soms hoorde je mensen dan ook wel zeggen, dat je overkwam als een oude norse man. Maar dat was je helemaal niet, het probleem lag eigenlijk gewoon aan de mensen zelf, zij snapte jouw humor niet.

Niet alleen doet de hoofdpersonage mij qua innerlijk aan jou denken. Ook qua uiterlijk lijken jullie op elkaar. En elke keer als het gemis te groot is zet ik UP aan. Gewoon even wegdromen. Maar droog hou ik het nooit. En ik heb de film nu ondertussen wel honderd keer gezien.

Elke dag nog mis ik de geur van net gepelde mandarijntjes, de lucht van zware shag, een ‘Kom je doen?’ en de vraag of we thuis geen vreten hadden, zodra we de snoepkast weer indoken. Ik zou nog zo graag een knuffel willen geven, en trots vertellen wat ik het laatste jaar allemaal heb bereikt. Ik zou je zo graag willen vertellen over mijn zeeman, de kuikens van het afgelopen jaar, onze drukke viervoeter en over mijn nieuwe baan. Helaas gaat dit niet, maar wat had ik je graag nog wat langer bij ons willen hebben. En ik weet dat je over onze schouders meekijkt, en dat je trots bent op ons allemaal, op onze eigen manier.

 

Deel dit bericht

10 Replies to “Ook onkruid vergaat”

    1. Dank je wel. Was wel even moeilijk om te schrijven hoor. 1000x opnieuw begonnen, en zelfs een paar keer op de helft gestopt omdat ik niet verder kon…

Geef een reactie

%d bloggers liken dit: