Een onverwachts cadeautje
December 2008
Na een heftige periode waarin ik een spoedoperatie kreeg aan een geklapte cyste in mijn eierstok, gevolgd door een abortus, kroop ik na een maand weer op de stoel bij de gynaecoloog. Mijn eerste controle sinds de operatie en wat was ik bang. Tijdens de operatie konden ze mijn beide eierstokken redden, maar het kon natuurlijk altijd nog mis gaan. De koude gel werd op mijn buik gespoten en hardhandig werd er een echo gemaakt. Alles zag er goed uit en tussen neus en lippen door liet de gynaecoloog doorschemeren dat ik wel erg veel eitjes had die wilde rijpen, elf stuks terwijl dit er normaal maar 1, hooguit 2 zijn. Dit lijkt op PCOS, maar meer kon ze nu niet zeggen. Ik moest maar naar de huisarts om het verder uit te laten zoeken. Een onverwachts cadeautje
Overuren
Zonder verdere uitleg kon ik mij weer aankleden en voor ik het wist stond ik op de gang. Door mijn hoofd dreunde de woorden PCOS, veel eitjes, weinig ruimte en mijn gedachtes maakte overuren. Geen idee wat dit betekende en zoals iedereen tegenwoordig dook ik thuis achter de computer om te kijken wat dit inhield. Bij de eerste hit zakte de grond onder mijn voeten vandaan. PCOS ook wel bekend als Poly Cysteus Ovarium Syndroom. Even in het kort: Bij PCOS maakt het vrouwelijk lichaam teveel mannelijk hormoon aan, meestal betekend dit dat je verminderd vruchtbaar bent en is er een minimale kans op een natuurlijke zwangerschap. Helaas komt er nog veel meer bij PCOS kijken en veel van deze symptomen herkende ik.
Huisarts
Binnen een week kon ik al bij de huisarts terecht en hij kon gelukkig iets meer over PCOS vertellen, maar om daadwerkelijk vast te stellen dat ik dit ook echt had moest er een bloedtest gedaan worden. Uiteindelijk bleek uit de test dat mijn testosteron niet extreem verhoogd was en de huisarts mocht officieel niet zeggen dat ik daadwerkelijk PCOS had.
Normaal moet je minimaal 2 van de 3 ‘hoofdsymptomen’ hebben en ik had van dit lijstje ‘maar’ 1 symptoom, dit kwam voornamelijk omdat deze ‘hoofdsymptomen’ zijn onderverdeeld in vele sub-categorieën. In mijn geval betekende dit dat maar liefst 8 van mijn symptomen onder 1 categorie vielen. Zolang ik minimaal 1x in de zes maanden een natuurlijke cyclus had hoefde ik mij niet druk te maken.
Drie jaar later
Ik zat al weken niet lekker in mijn vel. Ik was hele dagen misselijk en verschrikkelijk moe. In dezelfde periode heerste een vervelende griep en ik was fanatiek aan de lijn dus ik zocht er niks achter. Ik kreeg regelmatig de opmerking: ‘Je bent toch niet zwanger he?’ En mijn antwoord was dan steevast: ‘No Way! Ik heb een spiraal’ en natuurlijk bleef de PCOS altijd ergens in mijn gedachte, ondanks de negatieve bloeduitslag een paar jaar daarvoor. Na drie weken continue misselijk te zijn besloot ik toch maar een test te doen. De uitslag kon niet duidelijker zijn. Positief. En wat was ik bang. Bang voor alles, de reacties uit mijn omgeving, hoe we dit in vredesnaam gingen doen en nog zoveel meer.
Echo
Binnen een week kreeg ik mijn eerste echo, want ik had echt geen idee hoever ik al was. Ik ging liggen in de stoel bij de gynaecoloog en direct was daar een kleine pinda met een kloppend hartje. Tranen biggelde over mijn wangen, ik was verliefd, verliefd op deze kleine spruit, een gevoel van liefde wat ik nog nooit gevoelt heb. Ik bleek al bijna 9 weken zwanger te zijn. Toen kwam het spannende moment, de spiraal moest er uit en dit bracht natuurlijk risico’s met zich mee. Gelukkig ging alles goed en nu bijna 6 jaar later heb ik een kleine, blije kleuter van alweer 5 jaar oud rondlopen.
Veranderingen
De afgelopen jaren is er een hoop veranderd, maar daar de volgende keer meer over. Mijn kleine onverwachtse cadeautje, een onverwachts cadeautje waarvan ik nooit had verwacht dat hij zou komen. Een onverwachts cadeautje waar ik bijna 10 jaar geleden alleen nog maar van kon dromen. Het cadeautje waarvan gezegd werd dat ik hem nooit natuurlijk zou kunnen krijgen.
